Sevgili Robert,

Hep aklındaydı bir web sitesi kurmak."Kendimizi tanıtmamız lazım" derdin. Kısmet bu güne imiş. Ne yazık ki aramızda değilsin. Ve ne yazık ki bizleri, seni burada anmak zorunda bıraktın.
Burada senin için birkaç satır yazmak hakikaten zor. Senin gibi bir dostu kaybetmek benim için çok zor.
Seni buraya sığdırmak mümkün değil. Hangi birini yazayım? Cumartesi günleri geldiğin zamanki takılmalarını mı, maçlarda hakemlerin çaldıkları son düdüklerinin ardından birbirimize yolladığımız mesajları mı, insanlara yardımcı olmak için verdiğin uğraşları mı ve nice olaylarda yaşadıklarımızı mı? Bu değil buraya, sayfalara sığmaz...
30 yıl evvel piyasada başlayan arkadaşlığımız dostluğa dönüşmüş, daha sonra hayat bizi Kuzguncuk için çalışmak üzere bizi bir araya getirmiş acı ve tatlı bir çok olayda beraber sevinmiş beraber üzülmüştük.
2009 yılındaki iftar gecesine davet ettiğim Bursalı bir arkadaşım yaptığın konuşmanın ardından hayranlığını bana şu cümle ile açıklamıştı; "Ben bu güne kadar böyle bir konuşma dinlememiştim, böyle bir kişiye sahip olduğunuz için çok şanslısınız." Haklıydı... Doğru söylüyordu...
Halen kabullenebilmiş değilim. Bir köşeden, gülen suratın ve esprilerinle çıkarak her zamanki gibi takılacağını zannediyorum. Seni unutmak mümkün değil. Bana göre hiç de uzağımızda değilsin.
Sinagog'un her köşesinde olan anılarınla daima yanıbaşımızda olduğunu biliyor ve hissediyorum. Mekanın cennet olsun. Nur içinde yat.

Hiç sevmediğin Fenerbahçe'li dostun
Niso YERUŞALMİ